Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Η Μαγειρική στην Αρχαία Ελλάδα

Η ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Μπορείτε να φανταστείτε τη ζωή χωρίς πατάτες ή μακαρόνια; Και όμως, στο αρχαιοελληνικό τραπέζι δεν υπήρχαν πολλά γνωστά μας τρόφιμα, χωρίς να υστερεί σε σχέση με το σημερινό -το αντίθετο μάλιστα!

Ο Πλάτωνας δεν έφαγε ποτέ πατάτες. Ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο πριν προλάβει να δοκιμάσει ποτέ μακαρόνια, τομάτες, ζάχαρη, πορτοκάλια ή λεμόνι. Οι αρχαίοι Έλληνες γευόταν πολύ διαφορετικά φαγητά από τους μοντέρνους, όμως υπάρχει κάτι που δεν έχει αλλάξει εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια: η αγάπη τους για το κρασί.

Αντίθετα με τους κατοίκους των σύγχρονων μεγάλων αστικών κέντρων, των αντιστοίχων του κλεινού άστεως της εποχής εκείνης, οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν όλο το χρόνο να ασχοληθούν –εκτός των άλλων- και με την υγιεινή διατροφή αλλά και τη φυσική άσκηση, δεδομένου ότι τουλάχιστον στα σπίτια των αστών, υπήρχαν δούλοι για τις καθημερινές εργασίες –ανάμεσα στις οποίες βέβαια και το μαγείρεμα.

Για τους αθλητές, η δίαιτα περιελάμβανε καρύδια και γαλακτοκομικά. Μετά τον πέμπτο προ Χριστού αιώνα, προστέθηκε επίσης στη δίαιτα των αθλητών και το κρέας, συνήθως κατσίκας.

Η οινοποσία ξεκινούσε από το πρωινό γεύμα και συνεχιζόταν καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Πριν απορήσετε για τη δυνατότητα αντίστασης στη μέθη, θα πρέπει να ξέρετε ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν έπιναν ποτέ σκέτο κρασί – το νέρωναν και μάλιστα αρκετά (στον Όμηρο αναφέρεται ότι το συνηθέστερο ήταν δύο μέρη νερό ένα κρασί).


Ο Τρυπτόλεμος ξεκινά από την Αττική για να διδάξει σε όλη τη γη την καλλιέργεια του σιταριού. Η Δήμητρα του προσφέρει το ποτό του αποχωρισμού. Από αγγείο του 5ου αι. π.Χ. (arxaion.gr)
Μια από τις πληρέστερες πηγές πληροφοριών για την αρχαιοελληνική κουζίνα είναι τα γραπτά του Αθήναιου, συγγραφέα των «Δειπνοσοφιστών». Ο Αθήναιος έζησε τον 3ο μ.Χ. αιώνα και στο έργο του περιγράφει ένα δείπνο που δόθηκε από τον πλούσιο Κάρανο, με την ευκαιρία του γάμου του.

Διαβάζοντας το έργο του Αθήναιου μπορεί κανείς να μεταφερθεί στην ατμόσφαιρα ενός επίσημου δείπνου της εποχής. Σύμφωνα με το κείμενο, αρχικά προσφέρθηκε ένα ασημένιο ποτήρι και ένα χρυσό διάδημα σε κάθε παρευρισκόμενο. Ακολούθησε η … «προσέλευση» ασημένιων και χάλκινων δίσκων με τα εδέσματα: Κοτόπουλα, πάπιες και χήνες ψητές, κατσικάκια, λαγοί, περιστέρια, τρυγόνια και πέρδικες.

Ενδιαμέσως των φαγητών υπήρξε ένα διάλειμμα με μουσικούς και αυλητρίδες (νέες γυναίκες που έπαιζαν αυλούς, γνωστές από απεικονίσεις σε αγγεία).

Στο δεύτερο μέρους του δείπνου ακολούθησε το ψητό γουρουνόπουλο σε ασημένιο δίσκο, γεμιστό με ψητές τσίχλες και συκοφάγους, στρείδια και χτένια σκεπασμένα με κρόκους αβγών. Δεν θα είναι εύκολο για κάποιον να κατηγορήσει τον Κάρανο ότι παρέθεσε ένα φτωχό δείπνο!

Όμως ο Αθήναιος δεν αποτελεί το μοναδικό μάρτυρα των διατροφικών συνηθειών των προγόνων μας. Ο Πλάτωνας, ο Ησίοδος, ο Πλούταρχος αλλά και άλλοι συγγραφείς μας έχουν μεταλαμπαδεύσει πολλές γαστρονομικές γνώσεις!

Οι αρχαίοι Ελληνες κατέγραψαν από πολύ νωρίς (5ος αιώνας π.Χ) τους τρόπους παρασκευής των φαγητών. Τα κείμενα που έχουν διασωθεί, αποτελούν ένα από τα αρχαιότερα γαστρονομικά αρχεία.

Για παράδειγμα, σήμερα γνωρίζουμε ότι οι πρόγονοί μας (κυριότερα οι Μακεδόνες και οι Θεσσαλοί) ...έτρωγαν καλά!

Οι Μυκηναΐοι, από τον 15ο και 14ο αιώνα π.Χ., είχαν ως βασική τροφή τα δημητριακά και χρησιμοποιούσαν τις λέξεις «σίτος» και «κριθή». Επίσης, έτρωγαν πολλά σύκα, μέλι και τυριά.


Καθημερινή σκηνή σε κρεοπωλείο των Αθηνών. Ο κρεοπώλης τεμαχίζει κομμάτι κρέατος ενώ τον διευκολύνει ο βοηθός του. Από αγγείο του 6ου αι. π.Χ.(arxaion.gr)
Μάλιστα, στο αρχαιοελληνικό τραπέζι θα μπορούσε κανείς να συναντήσει ακόμα και γλυκόξινες γεύσεις, πατρίδα των οποίων σήμερα θεωρούμε την Κίνα!

Επίσης, γνωρίζουμε ότι χρησιμοποιούσαν μια μεγάλη ποικιλία από καρυκεύματα για το κυνήγι, πολλά κρεμμύδια, αγουρέλαιο αρωματισμένο με μέντα ή θυμάρι, ενώ έφτιαχναν γλυκίσματα από ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι και μελωμένο κρασί!

Ο Θεόφραστος αναφέρει 5 ποικιλίες ραπανιών, διευκρινίζοντας ότι εκείνο της Βοιωτίας ήταν το πιο γλυκό. Επίσης είναι γνωστό ότι έτρωγαν τα ραπανάκια μαζί με το ψωμί για πρωινό!

Η αρχαία ελληνική κουζίνα περιλαμβάνει τις περισσότερες από τις υγιεινές διατροφικές συνήθειες που έχουν υιοθετηθεί από το σύγχρονο πολιτισμό στις περισσότερες περιοχές του κόσμου.

Οσο και αν ακούγεται παράξενο, πολλά από τα καθημερινά μας πιάτα σε παγκόσμια κλίμακα ,έχουν τις ρίζες τους στην κλασσική Ελλάδα. Με το πέρασμα των αιώνων, οι γνώσεις και η πείρα των ανθρώπων ολοένα και εμπλουτίζονταν, για να φτάσει η τέχνη της μαγειρικής στην τελειότητα. Μελλοντικά θα μπορείτε να βρείτε εδώ ,πληροφορίες για τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων της εποχής εκείνης, συνταγές, και εύχομαι στο μέλλον να μπορέσω να εμπλουτίσω αυτή τη σελίδα με πληροφορίες για διάφορες τροφές των προγόνων μας , αλλά και άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες γιά την καθημερινότητά τους.
Σκοπός αυτής της σελίδας είναι να μας φέρει πιο κοντά σαν ανθρώπους ,να ξαναδούμε με άλλο μάτι ,ότι έχει σχέση με τη καθημερινή μας ζωή σήμερα ,αλλά και να θυμηθούμε πάλι συνήθειες και ότι άλλο χρήσιμο συνέβαινε στην πατρίδα μας ,πηγαίνοντας προς τα πίσω και φτάνοντας ακόμα μέχρι τα

αρχαία χρόνια.
Ας ανοίξουμε τα πανιά μας λοιπόν και όπου μας βγάλει !!!!!Σίγουρα θα είναι ένα πανέμορφο παραμυθένιο ταξείδι,παρεούλα μαζί με εμάς, .....τις" Ελληνίδες γιαγιάδες"!!!!!!!!!!
Καλό μας ταξείδι λοιπόν παιδιά μου!!!!!!!!!!!

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Σαλατίτσα με ζημαρικά που τρελαίνει μικρά και μεγάλα παιδιά.....!

Μια δροσιστική σαλατίτσα ζυμαρικών, που είναι υποψήφια σήμερα για το τραπέζι. Πολύ εύκολη και γρήγορη συνταγή.

Ένα πακέτο ζυμαρικά της αρεσκίας σας, βιδούλες ,κογχυλάκι ....
300 γραμμάρια καλομπόκι βρασμένο
φρέσκο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο
ένα αγγουράκι ψιλοκομμένο
μία χουφτίτσα άνηθο ψιλοκομμένο
2 κονσέρβες τόνο σε λάδι
για την σως ή βάζουμε μαγιονέζα(εγώ δεν την προτιμώ,βάζω γιαουρτάκι που κάνει και γιά τα πιτσιρίκια) ή γιαουρτάκι ή μαγιονέζα με κέτσαπ ή φτιάχνετε μία σώς από αβοκάντο και γιαουρτάκι και δύο κουταλάκια μπαλσάμικο χτυπημένα όλα μαζί στο μούλτι(εγώ τρελαίνομαι για αυτήν τη σώς).



Βράζω τα ζυμαρικά και το καλαμπόκι και τα αφήνω να στραγγίξουν, ψιλοκόβω τα υπόλοιπα υλικά και τα ανακατεύω όλα μαζί. Αν θέλω να βάλω γιαούρτι, θα το ανακατέψω με τον άνηθο και 2-3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο και μετά θα το προσθέσω στην σαλάτα μου.
Μην χρησιμοποιείτε το λάδι του τόνου γιατί πειράζει στο στομάχι,είναι πολύ βαρύ, αν βάλετε μαγιονέζα δεν χρειάζεστε επιπλέον λάδι και αν βάλετε γιαούρτι, προσθέστε ελαιόλαδο.

Τι θα φάμε σήμερα;Τι θα λέγατε γιά φέτες σωλομού στο φούρνο;

Ενα νόστιμο, υγιεινό και γρήγορο πιάτο, με λίγα υλικά , θα κάνει την θεαματική ,εμφάνισή του στο τραπέζι μας σήμερα!!!!!!

Υλικά:
2 Φέτες σολωμός
2 πατάτες
χυμός από ένα πορτοκάλι
άνηθος
ελαιόλαδο

Πριν βάλετε τις πατάτες στο φούρνο, ανακατέψτε το ελαιόλαδο, το πορτοκάλι, τον άνηθο και το αλατοπίπερο και αφήστε μέσα σε αυτό το χυμό, τον σολωμό για περίπου μια ώρα.Αν δεν έχετε χρόνο αφήστε το λιγότερο.
Σε ένα ταψάκι (ή σε πήλινο ή σε γάστρα) βάζετε ,τις πατάτες κομμένες , λίγο ελαιόλαδο περίπου 2 κουταλιές της σούπας), άνηθο, το χυμό από το πορτοκάλι, αλάτι-πιπέρι και λίγο νεράκι και ψήνετε στο φούρνο για 30 λεπτά. Μετά προσθέτετε και τον σολωμό και συνεχίζετε να ψήνετε για άλλα 10 λεπτά. Καί ......καλή σας όρεξη!!!!!!